Γράφει η Μαργαρίτα Τσίτση, Ψυχολόγος,Msc
Σε αυτή την κρίση, καλό θα είναι να μην τα κατακλύζουμε με πολλές πληροφορίες, καθώς αυτό μπορεί να είναι τρομακτικό γι αυτά. Να προτιμάμε να απαντάμε σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά με ειλικρίνεια, σαφήνεια και με τρόπο ανακουφιστικό. Καλό θα ήταν να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να μιλάνε για ό,τι έχουν ακούσει σχετικά με το θέμα και για το πώς αισθάνονται γι αυτό.Πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να μας ρωτήσουν για ό,τι τα προβληματίζει. Απαντάμε στις ερωτήσεις τους έχοντας ως στόχο μας να αποφύγουμε να ενισχύσουμε τους φόβους τους μέσω τρομακτικών σεναρίων. Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει εμείς οι ίδιοι, την ώρα που θα συζητάμε μαζί τους, να μην είμαστε αγχωμένοι, αλλά ψύχραιμοι! Μοιραζόμαστε τα δικά μας συναισθήματα, προσπαθώντας να είμαστε αισιόδοξοι, παρέχοντας ασφάλεια. Είναι σημαντικό να τα ενημερώνουμε για τις προφυλάξεις που παίρνουμε (π.χ. πλύσιμο χεριών, περιορισμένες επαφές, κλπ), έτσι τα παιδιά θα αισθάνονται ότι υπάρχει τρόπος ελέγχου και δε θα νοιώθουν αβοήθητα. Επίσης, τα παιδιά έχουν ανάγκη από πρόγραμμα, το οποίο έχει ανατραπεί με το κλείσιμο των σχολείων. Προσπαθούμε να κρατήσουμε σταθερή την ώρα των γευμάτων και τις ώρες ύπνου των παιδιών. Βρίσκουμε να ασχοληθούμε με ευχάριστες και δημιουργικές δραστηριότητες μέσα στο σπίτι, περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Έτσι, μπορεί αυτή η κρίση να γίνει μία αφορμή να έρθουμε πιο κοντά στα παιδιά και να τους αφιερώσουμε το χρόνο που χρειαζόταν μαζί μας!Το βασικό είναι να κρατήσουμε την επικοινωνία μαζί τους ανοικτή. Λέμε στα παιδιά ότι θα τα ενημερώνουμε όταν θα μάθουμε περισσότερα και τα ενθαρρύνουμε να μας ρωτήσουν για οτιδήποτε μπορεί να τα προβληματίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου